In een opiniestuk ‘Elf jaar en al een eigen laptop op school: leuk hé?’ plaatst Ann Catteau enkele bedenkingen bij de uitrol van de Digisprong in basisscholen. Wie het volledige artikel graag naleest: https://www.standaard.be/cnt/dmf20220106_97712742

Ik neem enkele van haar uitspraken over.
‘Steve Jobs stuurde zijn kinderen naar een privéschool waar een absoluut schermverbod heerst. (…) Net zij ­kiezen ervoor hun kinderen toch één plaats te ­bieden waar ze digitaal tot rust kunnen ­komen: de school.’
‘De vraag is of het constante gebruik van schermen en van het internet leidt tot ­beter en diepgaander leren.’
‘We geven hen de afleidingen en verleidingen tijdens het studeren op een presenteerblaadje.’

Ik vind het zelf belangrijk om genuanceerd naar het geheel te kijken. Het is goed om bepaalde beleidskeuzes in vraag te stellen. We hebben er voor gekozen om niet ‘holder de bolder’ op de laptoptrein te springen, en daar ben ik blij om.

Dat betekent niet dat daarmee de deur naar de digitale wereld definitief gesloten wordt, wel integendeel. De technologie is ondertussen al zo goed ontwikkeld, dat er heel wat mogelijkheden zijn om de valkuilen die mevrouw Catteau beschrijft, te omzeilen.

Het ontbreekt ons echter aan technische kennis. Begrijp me niet verkeerd: er is op onze school reeds veel expertise aanwezig, maar er is tijd tekort om onze kennis verder te verdiepen en te verruimen en zo alle kansen van de verschillende systemen te benutten.

Jammer genoeg is dat ook het geval voor de centrale ICT-dienst. Door een onderbemanning blijft het te vaak brandjes blussen. De eerlijkheid gebiedt me om te stellen dat er ook wel interessante initiatieven genomen worden, maar het blijft toch wat doelloos achterop hinken. Aangezien er vanuit die hoek op korte termijn weinig heil te verwachten valt, steken we best zelf de handen uit de mouwen en kunnen we (hopelijk!) snel werk maken van onze visie op dit alles.